ASKIDA AÇLIK EKMEĞİ
ASKIDA AÇLIK EKMEĞİ
I..
Kim bilir hangi sabahlara astım uykumu
Yarı ölgün yarı yorgun bedenim
Caddelerde yürüyorum
Ayaklarım yokmuş gibi ezgin
Kuş soluğu kadar canım
Fırtına sessizliği
Yaralı parmaklarım tutmuyor
Yadigâr sebepler şaşkın
Çocuklar koşturuyor etrafımda
Gözleri çakmak çakmak çocuklar
Yemek masalarına serdiğimiz kırgınlıklar ıslak
Dudakları çatlamış sabah yılgınlığı
II..
Yüzüne kara bir bulut oturmuş gönlümüzün
Çağırıyorlar, dokunuyorlar duymuyoruz
Askıda açlık ekmeği gibiydik
Her an soğuyordu çivideki torbada
Dünde yitenin külü dağıldı mı?
Seni anlamak ah seni anlamak ne zordu tabiat
Su değmemiş meşin kemerlerin acısı gibi sağırdın
Korkulu şehla bakışlarda kayboldu seher
İntihar buseleri dağıldı perdelerde
On sekize kapandı saat
Hoyrat bir zaman kaldı
Kış geçti gözlerimizden
Faşist bir yağmur yağdı
Islak kum gibi ağırdı yüreğimiz
Leyla Bektaş
0 Yorum
Yorum Gönder
Benzer Haberler
KOVDU YAR GEL
GÜL SEN, 23 NİSAN DA
BEN KİM'İM
HAYLAZ DİLİM
OKUR - YAZAR VE ÇİZERLER
İSTEMEZ
KALMADI
BİR KERE