BİR ÖMÜR

BİR ÖMÜR

Rüzgâr gibi geldi geçti bir ömür
O çıkmaz yollara daldı bu gönül
Dikenler dermekten gülü unuttum
Aklıma gelmedi her doğan ölür.

Bir gün gibi sanki geçti bu yıllar
Dün daha çocukken bak bitti günler
Gel içimde yanan ateşi söndür
Rüyalar hep yarım kül oldu közler

Ümitler tükendi yolun sonunda
Ecelin kemendi geçti boynuma
Ne yapsan boşuna söz geçmez ona
Ha çekti çekecek günün sonunda

Yıllardır kendimi hep avutmuşum
Bütün doğruları suya yazmışım
Bir dönüp arkama baktığım zaman
Her deprem yıkılmış harap olmuşum.

Lokman hekim bile gitmiş dünyadan
Her can bir gün olur geçermiş candan
Nen varsa burada ardında kalır
Kesilir hesabın gidersin handan.

Ömür dünyasından düşünce yola
Ben benden geçip de ulaşsam sona
Arkamdan ne olur iy söylen dostlar
Esmesin başımda kasırga, bora

ÜMİT SOMYÜREK